Początki średniowiecznego zamku w Otmuchowie nie są dokładnie wyjaśnione. Wzmiankowany w 1155 roku drewniany gród kasztelański przeszedł na mocy testamentu księcia Henryka Probusa w ręce biskupów wrocławskim. Zakończył się wówczas wieloletni spór księcia Probusa z biskupem Tomaszem II o dobra otmuchowskie.
Na miejscu dotychczasowego grodu w Otmuchowie biskupi wznieśli murowany zamek gotycki. Główne prace przy jego wznoszeniu przeprowadzono w czasach biskupa Przecława z Pogorzeli w latach 1341-1376. Mieszcząca biskupi skarbiec warownia była wielokrotnie atakowana, głównie przez husytów. W latach 1484–1485 z inicjatywy biskupa Jana IV Rotha zamek w Otmuchowie został przebudowany. Gruntownie zmodernizowano wówczas system obronny warowni..
W latach 1585–1596 biskup Andrzej Jerin przekształcił średniowieczną warownię w renesansową rezydencję. Zrujnowany zamek podczas wojny trzydziestoletniej został odbudowany w latach 1625–1665 przez biskupa Karola Ferdynanda Wazę.
Kolejna modernizacja zamku miała miejsce na początku XVIII wieku. Powstało wówczas w zachodniej części skrzydło mieszkalne oraz nowy budynek zwany dolnym zamkiem. W początkowej fazie wojny śląskiej w 1741 roku warownia uległa zniszczeniu od północnej oraz zachodniej strony. Została co prawda częściowo odbudowana i pełniła od tej pory jedynie funkcję administracyjną.
W 1810 roku w wyniku sekularyzacji dóbr kościelnych Otmuchów wraz z zamkiem przeszedł na własność państwa pruskiego. W 1830 roku zamek w Otmuchowie został nadany za zasługi dla państwa pruskiego Wilhelmowi von Humboldtowi. Nowy właściciel zamieszkał w dolnym zamku i polecił rozbiórkę południowej oraz zachodniej części warowni, by uzyskany budulec przeznaczyć na renowację północnego skrzydła. W miejscu powstałej wolnej przestrzeni założono ogród. W 1929 zamek przeszedł na własność gminy Otmuchów.
Fot. tyt.: zbiory Narodowego Archiwum Cyfrowego
Jeśli podoba się Wam to, co czytacie – wesprzyjcie wirtualną kawą.
